Ontmoetingen Ii

In Sangüesa ontmoet ik de Canadees-Indische Hanini met wie ik een aangename middag filosoferend op een terras doorbreng. Ondanks de ontbijtdate de volgende ochtend is ze een uur eerder weg. Voordat ze vertrekt maakt ze me even wakker: 'you are just so allright the way you are, don't let people ever say otherwise'. En weg is ze. Dit cadeau speelt de hele verdere dag door mijn hoofd. We hebben emailadressen uitgewisseld maar nog niets van elkaar gehoord.

Vandaag bij het Cruz de Ferro word ik hartelijk begroet door de Israëlische Jules. We zaten samen in de herberg in Santo Domingo de la Calzada, maar liefst zeven dagen geleden. Ze vertelde toen dat ze twee jaar Israelische Army Service had afgerond, maar effe - ook al is ze überfit - dat ze nu op dezelfde plek is als een fietser? Da kannie! Ze blijkt idd een deel bus te hebben gedaan. We kijken samen naar de zonsopgang en delen de pracht van de zonnestralen. Daarop gaat ze weer verder wandelen. Geen email, niets. Alleen de voornamen en het delen van een mooi moment.

Tenslotte gisteravond in Foncebadón. Een verlaten oord op drie herbergen na. De mijne heb ik uitgezocht op yoga en bioproducten in het winkeltje. Hoe dan ook: ik raak aan de praat met de Ierse Eoin, de USA/Maine Jocelyn en de Spaans/Amerikaanse Alva. Thema's: ieders reden van het gaan van de camino en de lessen die we tot nu toe hebben geleerd. Het is verfrissend te merken hoe mensen van andere leeftijden en andere nationaliteiten andermans beslommeringen in een heel ander perspectief kunnen zetten. De volgende ochtend zie ik Alva nog voor vertrek en we knuffelen en bedanken elkaar. Jocelyn ligt nog te slapen maar maak ik even wakker om precies de boodschap te geven die ik zelf zo lekker wakker worden vond door Hanini: take care in your life, you are a fantastic person.

Zowel van Alva als van Jocelyn heb ok geen achternamen of email. Iets in mij schreeuwt 'doen! vragen!' maar een kalme stem zegt 'nee, koester het moment'.

En dat heb ik gedaan.

-------------
Foncebadón is een bijzonder plaatsje. Het ligt bovenop een berg en net om de hoek van het symbolische Cruzde de Ferro. Het was ruim 1000 jaar een belangrijke pelgrimshalte maar raakte vervallen. Inmiddels zijn er drie albergues en worden enkele huizen opgeknapt. Desondanks fiets je over een keiige hoofdstraat met links en rechts ruïnes van huizen. Maar de geest is er relaxt...
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Foncebadón