Nacht-rust
Blijf op de hoogte en volg Roos
04 Augustus 2013 | Spanje, Logroño
Als je vanuit Nederland gaat fietsen naar Santiago zijn de Pyreneeën eigenlijk een heel natuurlijke scheiding tussen dagritme en benodigde spullen vóór en na de bergketen. Zeker qua slapen.
Vóór de Pyreneeën, in Frankrijk, ligt het accent op fietsen en kamperen. Je rijdt van A naar B naar C. Daartussen kampeer je, dus tent en matje en brander en pannen en brandstof worden dan dagelijks gebruikt. Je gezelschap bestaat uit je mede-camping genoten met caravan, tent en soms andere fietsers. Daarmee kun je lekker op je eigen zijn. Zoals jij het wil.
Ná de Pyreneeën komt meteen in de eerste stad de mogelijkheid om in albergues te slapen. Daarmee heb je tent, matje, brander, pannen en brandstof niet meer nodig. Er wordt wel meteen een groot beroep gedaan op je vermogen tot inschikkelijkheid wat aan de noordkant niet zo nodig was. Dat zal ik illustreren.
De grootste albergue die ik ben tegen gekomen is die waar ik nu ben, Logroño. De huisvest 72 pelgrims. Je ligt er met 28 op zaal, m/v gemixt.
Wat daarmee absoluut op de paklijst moet voor Spanje (onderweg naar Santiago dan) is een hoeslaken, lakenzak, dunne slaapzak, kussensloop. Sommige albergues hebben eenmalig-te-gebruiken lakensets van het materiaal van zo'n verfpak wat je bij Gamma kan kopen. Het scheelt je het in/uitpakken van eigen spullen, maar als je het niet lekker vindt liggen (het is wat zweterig) heb je altijd je eigen nog. Andere albergues bieden alleen een bed. Weer anderen hebben een katoenen lakenset klaar liggen. Geen peil op te trekken.
Het is wel fijn om ergens ónder te liggen. Belangrijkste reden: het gekriebel van de ruim aanwezige vliegen. Sommige pelgrims slapen in een korte broek, anderen in een lang dun niemendalletje kortom: wat past bij jou? Voor mij werkt een lakenzak. Ook fijn tegen inkijk.
En dan het snurken. Ligt het aan mij, of snurken alleen mannen?
Werkelijk.
In Arrés was er een die 's nachts zó hard ging dat ik er maar een studie van maakte. Slapen was namelijk geen optie. Tijdens colleges psychologie over slaapstoornissen hebben we een aantal filmpjes gezien. Stoppen met ademen gebeurt bij 'apneu', iets wat vaak wordt aangegeven door de bedpartner want het is nogal eng.
Het geval in Arrés was heftig en ik en nog spijt dat ik het niet heb opgenomen. Hardop praten maar tegen schreeuwen aan. Eindeloos en woest ronddraaien in een krakend bed. Even stil zijn maar dan bijna explosief weer beginnen met snurken... En uiteraard lag de persoon in kwestie tegen het krieken van de ochtend vredig (en stil!) te slapen terwijl de rest van de kamer tijdens het ontbijt heel creatief nadacht over 99 manieren om het snurken (en snurker) te stoppen. Een vrolijk begin van de dag! We zijn die dag allemaal vroeg vertrokken want we waren toch al wakker.
Vannacht was er een die ik kon aanraken als ik mijn arm uitstrekte. Dat heb ik ook gedaan. Een keer. Meneer lag namelijk prinsheerlijk te ronken. De arme Hanini die er onder lag moet de trillingen de hele nacht gevoeld hebben. Ze was in ieder geval een uur eerder weg dan gepland.
Oordoppen, dus?
Goed idee. Maar zet dan wel je wekker op trilstand anders hoor je ´m niet.
Een zekere inschikkelijkheid is dus nodig.
Als je dat positief beschouwt zoals de geest van de camino het graag ziet is het een 'uitdaging' voor je geduld en toegeeflijkheid.
Maar weet je, even a-sociaal gezegd en onder ons gezwegen, het is ook gewoon
onwijs
irritant
dus.
------------
Apneu komt doordat de tong de luchtwegen blokkeert, in animatie in dit filmpje van 0.59:
http://youtu.be/Wm-TZ-dO_rQ
Ps deze man háalt het niet bij onze kamergenoot. Die was veel heftiger.
Vóór de Pyreneeën, in Frankrijk, ligt het accent op fietsen en kamperen. Je rijdt van A naar B naar C. Daartussen kampeer je, dus tent en matje en brander en pannen en brandstof worden dan dagelijks gebruikt. Je gezelschap bestaat uit je mede-camping genoten met caravan, tent en soms andere fietsers. Daarmee kun je lekker op je eigen zijn. Zoals jij het wil.
Ná de Pyreneeën komt meteen in de eerste stad de mogelijkheid om in albergues te slapen. Daarmee heb je tent, matje, brander, pannen en brandstof niet meer nodig. Er wordt wel meteen een groot beroep gedaan op je vermogen tot inschikkelijkheid wat aan de noordkant niet zo nodig was. Dat zal ik illustreren.
De grootste albergue die ik ben tegen gekomen is die waar ik nu ben, Logroño. De huisvest 72 pelgrims. Je ligt er met 28 op zaal, m/v gemixt.
Wat daarmee absoluut op de paklijst moet voor Spanje (onderweg naar Santiago dan) is een hoeslaken, lakenzak, dunne slaapzak, kussensloop. Sommige albergues hebben eenmalig-te-gebruiken lakensets van het materiaal van zo'n verfpak wat je bij Gamma kan kopen. Het scheelt je het in/uitpakken van eigen spullen, maar als je het niet lekker vindt liggen (het is wat zweterig) heb je altijd je eigen nog. Andere albergues bieden alleen een bed. Weer anderen hebben een katoenen lakenset klaar liggen. Geen peil op te trekken.
Het is wel fijn om ergens ónder te liggen. Belangrijkste reden: het gekriebel van de ruim aanwezige vliegen. Sommige pelgrims slapen in een korte broek, anderen in een lang dun niemendalletje kortom: wat past bij jou? Voor mij werkt een lakenzak. Ook fijn tegen inkijk.
En dan het snurken. Ligt het aan mij, of snurken alleen mannen?
Werkelijk.
In Arrés was er een die 's nachts zó hard ging dat ik er maar een studie van maakte. Slapen was namelijk geen optie. Tijdens colleges psychologie over slaapstoornissen hebben we een aantal filmpjes gezien. Stoppen met ademen gebeurt bij 'apneu', iets wat vaak wordt aangegeven door de bedpartner want het is nogal eng.
Het geval in Arrés was heftig en ik en nog spijt dat ik het niet heb opgenomen. Hardop praten maar tegen schreeuwen aan. Eindeloos en woest ronddraaien in een krakend bed. Even stil zijn maar dan bijna explosief weer beginnen met snurken... En uiteraard lag de persoon in kwestie tegen het krieken van de ochtend vredig (en stil!) te slapen terwijl de rest van de kamer tijdens het ontbijt heel creatief nadacht over 99 manieren om het snurken (en snurker) te stoppen. Een vrolijk begin van de dag! We zijn die dag allemaal vroeg vertrokken want we waren toch al wakker.
Vannacht was er een die ik kon aanraken als ik mijn arm uitstrekte. Dat heb ik ook gedaan. Een keer. Meneer lag namelijk prinsheerlijk te ronken. De arme Hanini die er onder lag moet de trillingen de hele nacht gevoeld hebben. Ze was in ieder geval een uur eerder weg dan gepland.
Oordoppen, dus?
Goed idee. Maar zet dan wel je wekker op trilstand anders hoor je ´m niet.
Een zekere inschikkelijkheid is dus nodig.
Als je dat positief beschouwt zoals de geest van de camino het graag ziet is het een 'uitdaging' voor je geduld en toegeeflijkheid.
Maar weet je, even a-sociaal gezegd en onder ons gezwegen, het is ook gewoon
onwijs
irritant
dus.
------------
Apneu komt doordat de tong de luchtwegen blokkeert, in animatie in dit filmpje van 0.59:
http://youtu.be/Wm-TZ-dO_rQ
Ps deze man háalt het niet bij onze kamergenoot. Die was veel heftiger.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
