When in Rome... - Reisverslag uit Logroño, Spanje van Roos Op de Fiets - WaarBenJij.nu When in Rome... - Reisverslag uit Logroño, Spanje van Roos Op de Fiets - WaarBenJij.nu

When in Rome...

Blijf op de hoogte en volg Roos

04 Augustus 2013 | Spanje, Logroño

Wat me van de dienst gisteravond is bijgebleven is de vraag voor reflectie 'kun je de kleine dingen van de camino zien'. Die zin is gaan werken en malen...

Omdat ik nóg baal van mijn bozige fietsochtend gisterochtend heb ik besloten om vandaag 'uit ontbijten' te gaan bij een bar in de Calle Mayor. Een meesterzet, blijkt, want ik raak in een enorm goed humeur. Los van de goeie koffie en croissant is het er om 6.20 uur al enorm bedrijvig van Spanjaarden die wakker zijn alsof ze nooit hebben geslapen. Zeer goed geluimd vertrek ik om 6.40 uur en werkelijk, wat gaan de benen hard. Nog geen twee uur later heb ik er 40km opzitten en rijd ik het bekende pelgrimsstadje Estella binnen.

Recht in enorm feestgedruis. Veel volk op straat.

Stierenrennen.

Wordt duidelijk. Mannen in het wit gekleed met rode halsdoeken staan reikhalzend bij het uiteinde van de Calle Mayor, die is afgezet met stevige houten balken. Ik word meteen aangetrokken doordat iedereen kijkt. Ik wil ook! Dus klim ik op een electriciteitskast en kijk vanuit hoogte het straatje in. Daar komt op dat moment een stier aan waarvan men uitlegt dat ze eerst juist hier verzameld worden voordat het feest begint.

Een koe. Geen stier. Mooi roodbruin en met horens.

Het arme dier beweegt onvast met glijdende hoeven over de gladde straatstenen. Ze wil naar voren maar daar staat dan een schreeuwende vent. Dus naar achter. Daar staan er drie. Ze weet het niet en rent opzij onder een boog door. Schreeuwen alom want het blijkt naar een binnenplaats te gaan, is niet de bedoeling.

Eerst moet ik daarom lachen. Ze is ze lekker te slim af! Haha. Maar dan besef ik dat ze het toch gaat afleggen tegen de mens. Gelukkig wordt bij stierenrennen geen verwondingen toegebracht. Dat scheelt. Maar wel is dit een vertoon van testosteron, adrenaline & menselijk machtsvertoon waar ik ter plekke onpasselijk van word.

Dan raak ik aan de praat met pelgrim Ron uit Oregon die ook staat te kijken met zijn vrouw Sheryl. Dat is prettig. Ron verbaast zich net zo over het gebeuren als ik. Hij heeft een bedaarde drawl in zijn speech waar ik rustig van word.

Ik besluit verder te fietsen. Even een lus wel, want de hoofdstraat is afgezet en nu moet ik door het doolhof van straatjes. Rechts links rechts en ineens beland ik midden in een after-Koninginnedag stad.

Penetrante geur van urine en bier. Lege en kapotte bierflesjes op straat. Lallende mensen. Zooi. Glasgerinkel. Als ik een plein opkom is het alsof ik een andere planeet op kom. Dronken mannen roepen me toe. De gemeentereiniging die al aan het werk is. En dan komt er een jongen met een lieve dronk naar me toe, zijn vriendinnetje er achteraan. Zijn sociale remming is weg en lief lachend begint hij in het Engels uit te leggen wat dit is.
De augustus feesten! Van 2-8 augustus. Ik vraag hem of hij ook meedoet aan het stierenrennen - nee, maar hij vertelt wel dat hij de kick ervan kent en het is gewoon.. lekker! glundert hij. Hij tringt even aan mijn bel en lacht blij bij de pling. Ik loop verder.

Een plein verderop is een 'baan' afgezet voor de stieren. Ik sta te kijken als ik word aangesproken door een jongeman met een engels accent wat ik niet kan thuisbrengen. 'I'm from New York' zegt Maro en hij vertelt als inwoner van Estella over het geheel.

Dit is een kleine versie van Pamplona. De dieren zijn klein en het zijn voornamelijk koeien. Maar het feest gisteravond was veel mooier, jong en oud danste op volksmuziek. 'And now everyone is happy!' We drinken samen koffie en bespreken de energetische waarde van het morfologisch veld van de camino.

Dan klinkt er een 'boem' en komen de stieren er aan. Met veel tamboer rennen mannen en jongens er voor uit. Als het doodloopt komt het hele spul weer terug. Dat herhaalt zich nog een keer. En dat was het dan.

Ik ga weer, heb het wel gezien. Op kompas vind ik mijn weg naar de brug die ik moet hebben. Onderweg kom ik Ron en Sheryl weer tegen. We praten verder, ze vragen naar mijn reden voor de camino en ik naar die van hun. 'Well, besides the physical challenge, we are looking to strengthening our connection with Him'. Ik vraag in hoeverre dat voor hen werkt nu ze onderweg zijn. Heel goed zeggen ze, we lezen elke dag uit de Sripts en verbinden dat met de camino.

Daarop wil ik weg. Genoeg Estella voor nu.

When in Rome, do as the Romans do.

Maar met een mix van walging over 'de mens' & blijdschap over de bijzondere ontmoetingen fiets ik de stad uit...

-----------------
Goh. Tijdens het stierenrennen zes dagen geleden is een jongen omgekomen. Notabene feesten voor 'mijn' St. Jacob.....
Het artikel uit de Volkskrant: http://goo.gl/Q8Lo4e

Stierenrennen bestaat sinds 1591 meldt Wikipedia. In Pamplona overleven de dieren het nooit. Ik wil hélemaal niet weten hoe dat zit in Estella...
Wikipedia: http://goo.gl/OtsNmY

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Roos

Er fietsen er velen, naar Santiago de Compostela. Ik ga ook. Weer. In 2007 was de route via west Frankrijk. Nu, zomer 2013, voert het pad via midden Frankrijk. De reis begint met 'loslaten' van thuis, van een grote liefde. Daarom is de eerste posting een prachtige tekst van Nelson Mandela over loslaten. Ieder zijn Camino.

Actief sinds 09 Juli 2013
Verslag gelezen: 715
Totaal aantal bezoekers 44545

Voorgaande reizen:

11 Juli 2013 - 18 Augustus 2013

Op de fiets naar Santiago de Compostela

Landen bezocht: