Het 'mentaal'
Blijf op de hoogte en volg Roos
26 Juli 2013 | Frankrijk, Uzerche
Uzerche. Mooi lief Frans stadje. Sinds vannacht voelt het als science fiction.
Door het hete weer zijn de dagen verdeeld in extreme zon versus opgebouwde onweerswolken en opvolgende heftige buien. De Fransen hebben daar mooie taal voor: orages, tonnerre, 'ca va tomber' of 'ca va claquer'.
Toen ik vannacht om 3.00 moest plassen viel op dat de lucht was dicht getrokken. Nog geen minuut later de eerste flitsen achter het kasteel van het dorpje. Een check op de Europese Buienradar leerde dat er een enorm veld van donkerblauw en rood ongeveer in mijn gebied zat. Wel met de trekrichting naar het noorden, weg van hier.
Ik ben echt geen held met onweer en harde regen in een tentje. Nu is mijn lieve oranje tentje ook alweer dusdanig 'agée' dat ik me niet comfi voel bij diens stormbestendigheid. Het lieve oudje is niet meer echt op spanning te brengen, daar is het doek te oud voor. Hier en daar laten de naden los door verweerdheid van het materiaal.
Ik kreeg dan ook direct een knoop in mijn maag en besloot tot 'evac': de tent verhuizen naar het bordesje van een van de leegstaande houten huisjes. Beschutting!
In een klein uur was ik verhuisd. De tent paste net tussen het huisje en het hekje van het terras. Ik hoorde de wind al opsteken. De knoop in mijn buik was weg en ik kon gaan slapen. De bui trok aan de achterkant van de bergen van ons dal voorbij.
Vervolgens kreeg ik een angstaanjagende droom over vluchtende mensen, gebouwen in brand, op hol geslagen vrachtauto's die op een vrouw in het veld af denderde.... Ik werd raar wakker. Ik heb een uur lang gesnoozed maar werd er niet wakkerder op.
En toen volgden de rare gebeurtenissen zich rap op. Het besef dat mijn brood op was dus geen ontbijt als ik vroeg weg wilde. De winkels pas laat open. De afstand tot de grens met Spanje die ik maar niet berekend kreeg. Wel of niet een stukje treinen nog. Hoe lopen die treinlijnen dan. O ja en ik had per ongeluk nieuw afwasmiddel bij de olijfolie gedaan. Foutje. Maar zonder olijfolie niet zelf kunnen koken. En waarom zit de Super U zo ver uit het dorp hier. En wat moet ik nou. En in mijn leven. Met werk. Met mijn
Door het hete weer zijn de dagen verdeeld in extreme zon versus opgebouwde onweerswolken en opvolgende heftige buien. De Fransen hebben daar mooie taal voor: orages, tonnerre, 'ca va tomber' of 'ca va claquer'.
Toen ik vannacht om 3.00 moest plassen viel op dat de lucht was dicht getrokken. Nog geen minuut later de eerste flitsen achter het kasteel van het dorpje. Een check op de Europese Buienradar leerde dat er een enorm veld van donkerblauw en rood ongeveer in mijn gebied zat. Wel met de trekrichting naar het noorden, weg van hier.
Ik ben echt geen held met onweer en harde regen in een tentje. Nu is mijn lieve oranje tentje ook alweer dusdanig 'agée' dat ik me niet comfi voel bij diens stormbestendigheid. Het lieve oudje is niet meer echt op spanning te brengen, daar is het doek te oud voor. Hier en daar laten de naden los door verweerdheid van het materiaal.
Ik kreeg dan ook direct een knoop in mijn maag en besloot tot 'evac': de tent verhuizen naar het bordesje van een van de leegstaande houten huisjes. Beschutting!
In een klein uur was ik verhuisd. De tent paste net tussen het huisje en het hekje van het terras. Ik hoorde de wind al opsteken. De knoop in mijn buik was weg en ik kon gaan slapen. De bui trok aan de achterkant van de bergen van ons dal voorbij.
Vervolgens kreeg ik een angstaanjagende droom over vluchtende mensen, gebouwen in brand, op hol geslagen vrachtauto's die op een vrouw in het veld af denderde.... Ik werd raar wakker. Ik heb een uur lang gesnoozed maar werd er niet wakkerder op.
En toen volgden de rare gebeurtenissen zich rap op. Het besef dat mijn brood op was dus geen ontbijt als ik vroeg weg wilde. De winkels pas laat open. De afstand tot de grens met Spanje die ik maar niet berekend kreeg. Wel of niet een stukje treinen nog. Hoe lopen die treinlijnen dan. O ja en ik had per ongeluk nieuw afwasmiddel bij de olijfolie gedaan. Foutje. Maar zonder olijfolie niet zelf kunnen koken. En waarom zit de Super U zo ver uit het dorp hier. En wat moet ik nou. En in mijn leven. Met werk. Met mijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
